Het borrelt al een tijdje. De ontgoocheling bij het lezen van de sociale media en het horen van een deel van de publieke opinie. Het eigen volk eerst principe is weer alom tegenwoordig, men heeft een gezamenlijke vijand, de vluchteling. De ergste verwijten en laagste verwensingen van racisten ‘pur sang’, al zijn ze uiteraard geen racist maar… En een deel die plots klaar staat voor de lokale dakloze, voor de eigen senioren, voor die arme werkloze, voor de zieke, … Mooi, ja, vind ik wel. Als je solidariteit betoont met je medemens, heel mooi. Alleen jammer dat die solidariteit ophoudt aan de landsgrenzen of aan een ander geloof, al geloven ze zelf in niks. Maar zijn ze wel zo solidair? Liggen ze wel wakker van de problemen van die gepensioneerde of van die werkloze, dakloze, … Of is dat maar tijdelijk? Tot de vluchteling weer weg is.
Al jaren probeer ik, samen met enkele vrienden, om van mijn gemeente een meer sociale gemeente te maken. We vochten voor meer sociale woningen, voor eigen volk maar. We protesteerden tegen de afschaffing van de warme maaltijden op het speelplein, voor onze kinderen in armoede. Destijds wilden we Zon en Zee uit handen houden van de grote promotoren, na het debacle met het asielcentrum. We wilden deze site teruggeven aan de Westendenaar, betaalbare huizen voor jonge gezinnen, voor ouderen misschien assistentiewoningen, sociale huisvesting. We stonden alleen. Onlangs nog kwam ik op voor het behoud van het sociaal restaurant. We vochten voor de ziel van o.a. Leffinge en het Schippershuis, onlangs nog voor Lombardsijde waar de pastorie eerder een gemeenschapshuis had mogen worden. We probeerden de speelpleinwerking in Leffinge te houden voor de kinderen en de gezinnen van daar, dicht in hun buurt. We waken over het jeugdhuis omdat ze niet in handen zou komen van de bouwlobby. We springen in de bres voor het behoud van de opleiding ‘horeca’ en ‘bouw en renovatie’ om de werkloze vooruit te helpen. We ijveren voor open ruimte in onze dorpen zodat het leefbaar blijft voor eigen bevolking. We willen geen bijkomende hoogbouw meer eender waar. Vol is vol. We vechten tegen prestige projecten, lees ‘geld-smijt-weg’-evenementen en –bouwsels, om meer te investeren in onze basisscholen, kinderopvang, rusthuis en bejaardenflats, toegankelijkheid, buurthuizen, opleidingscentra, verenigingen, enz. allemaal voor ons eigen volk.
Maar, we staan alleen, in de gemeenteraad en eigenlijk ook in de gemeente. Slechts 1 op de 10 kiezers in Middelkerke kiezen voor eigen volk. Voor zij die eigenlijk hun kaart trekken en inderdaad opkomen voor onze dakloze, voor onze werkloze, voor onze zieke, onze jeugd, senioren. Maar bij de verkiezingen horen we die mensen die nu roepen niet. Neen, zij kiezen dan voor de recepties, de feestjes, de vip-toestanden, de bouwlobby voor de happy few. Men kiest steeds weer voor de afbouw van onze sociale voorzieningen. Deze meerderheid stopte het sociaal restaurant en sloot de Calidris, weigert steevast sociale woningen te bouwen, neemt meer en meer af van onze verenigingen, gaat ze zelfs beconcurreren. Ze blijven maar dure evenementen organiseren op momenten dat alles vol is, en … vol is toch vol? Woningen voor jonge gezinnen verdwijnen ten voordele van 2de verblijven, is vol niet vol? Liever eigen volk eerst dan of toch tenminste zij die het nodig hebben. Sorry aan de Middelkerkenaar omdat wij hun kaart blijven trekken, omdat wij blijven opkomen voor mensen in nood, voor jonge gezinnen, voor werklozen, voor zieken, voor senioren. Sorry Middelkerke dat wij niet kiezen voor dure prestigeprojecten maar wel voor jou. En ja, wij willen wel dat vluchtelingen opgevangen worden, liefst niet allemaal in onze gemeente, maar omdat sommige politici in binnen- en buitenland de grenzen sluiten en willen sluiten komen ze allemaal samen. Jammer. Maar hen op straat laten, in zee laten verdrinken, veroordelen tot bedelen en stelen. Neen, waardigheid voor eigen volk maar ook voor hen van elders, daar sta ik voor, samen met mijn vrienden. Eens benieuwd voor wie de roepers de volgende verkiezingen weer zullen stemmen…
Lode Maesen